برداشت ایرانی از خطر قدرت نرم آمریکا

برای درک نگرانی‌های ایرانی‌ها نسبت به تهاجم فرهنگی غرب، کافی است به فصلنامه مطالعات عملیات روانی نگاهی بیندازیم؛ ژورنالی که تا همین اواخر از سوی معاونت فرهنگی و اجتماعی سپاه پاسداران منتشر می‌شد. این فصلنامه با تمرکز بر «جنگ نرم» از سوی نهادهای مختلف غربی، به موضوعاتی مثل فیلم‌های ضد-ایرانی (اسکندر، کشتی‌گیر، آرگو)، رابطه بین فروشگاه‌های مک‌دونالد و فروپاشی اتحاد شوروی، و آسیبی که کتب درسی انگلیسی‌زبان به ذهن ایرانیان وارد کرده‌اند می‌پردازد. ازسال ۱۹۷۹، جمهوری اسلامی در واکنش به این ‌گونه تهدیدات فرضی، به حرکات سرکوبگرانه‌ای دست زده است، مثلا اعمال قوانین اخلاقی را تشدید کرده، استادان دانشگاه‌ها را پاکسازی کرده، و میلیاردها دلار برای ایجاد یک اینترانت ملی مجزا از اینترنت جهانی صرف کرده است.

در این جستار سیاست‌گذاری که با اتکا به منابع زیادی تهیه شده است، امیر توماج کارشناس امور ایران، درباره بسیاری از ابعاد پارانویای تهران بحث می‌کند که همه آن‌ها به ترس‌های ایران از «براندازی نرم» به تحریک آمریکا برمی‌گردد. به گفته او، متاسفانه مقامات آمریکایی بیهوده برای تغییر ذهن تندروهای حاکم بر ایران تلاش می‌کنند، در حالی که می‌توانند با افزایش دسترسی مردم ایران به دیدگاه‌های متنوع، پیشرفت بلندمدت را تسهیل کنند.