حنین غدار هموند فریدمن در برنامه گدولد در انستیتو واشنگتن است که بر سیاست کشورهای عربی متمرکز است. در این برنامه، مطالعات او در حوزه سیاستهای شیعیان در سرزمین شام است.
گزارشهای تفصیلی
به دنبال بحران عدم پرداخت بدهی ملی ۳۲ میلیارد دلاری، اقتصاد لبنان به بازسازی فوری و سراسری نیاز دارد و جامعه بینالمللی باید بر انجام اصلاحات عمیق در این کشور پافشاری کند.
در مارس ۲۰۲۰، لبنان با توسل به عدم توان پرداخت یا «نکول سخت»، از پرداخت بدهی ملی ۳۲ میلیارد دلاری خود سر باز زد، و این به دولت امکان داد تا از مذاکره با سرمایهگذاران و دارندگان اوراق قرضه (یوروباند) خود اجتناب کند. بیروت پس از آن علاقه چندانی به رفع پیامدهای عدم پرداخت نشان نداد و اوضاع اقتصادی کشور بدتر شد. طبق معمول، مردم لبنان قربانی شدند و به رنج وضعیتی گرفتار آمدند که بانک جهانی آن را «رکود عمدی» خوانده است. این قصور رسمی راه را برای گسترش اقتصاد نقدی هموار کرده که به نوبه خود به یک کلاهبرداری ارزی دامن زده است که بانک مرکزی، عوامل فروش ارز خارجی، و سیاستمداران لبنانی در آن نقش دارند. در این میانه، حزبالله رسما از حوزههایی مثل املاک تا برق خورشیدی، دارو، و تجارت غیرقانونی کاپتاگون منتفع شده است.
نویسندگان این جستار سیاستگذاری، سمر قزی سرمایهگذار ریسکپذیر و حنین غدار روزنامهنگار سابق لبنانی، وضع فاسد موجود را استادانه به تصویر میکشند و توضیح میدهند که چرا بازیگران اصلی میخواهند از تغییرات ساختاری اجتناب کنند. اما همانگونه که این مطالعه روشن میکند، سلامت آینده اقتصاد لبنان مستلزم بازسازی سراسری است، و جامعه بینالمللی باید بر اصلاحات عمیق و پاسخگویی اشخاص در این کشور پافشاری کند.