تسلیح انقلاب: روندها در مخارج نظامی ایران، ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳

جمهوری اسلامی به خود می‌بالد که یک برنامه هسته‌ای بزرگ و در حال گسترش دارد و از توانمندترین نیروی موشکی و پهپادی در خاورمیانه و شبکه‌ای گسترده از نیروهای نیابتی برخوردار است که منافع آمریکا را تهدید می‌کنند. با این حال، دانشوران این حوزه به یک موضوع کلیدی توجه اندکی داشته‌اند: هزینه‌های دفاعی ایران. هرچند داده‌های این موضوع در دسترس عموم قرار دارد، صورت‌بندی آن‌ها دشوارتر از آن است که تصور می‌شود؛ سه مشکل مشخص وجود دارد: (۱) تبدیل ریال ایران به دلار بر مبنای نرخ‌های غیرواقعی، (۲) تکیه بر هزینه پیشنهادی طرح‌ها به جای مخارج واقعی و (۳) برآورد نادقیق از واقعیت. بنابرین، هر تلاشی برای درک مخارج نظامی ایران باید به دقت بر این چالش‌ها فائق آید.

در این جستار سیاست‌گذاری، هنری رم کارشناس مسائل ایران مفصل‌ترین محاسباتی را که تاکنون درباره مخارج دفاعی اخیر تهران انجام شده ارائه می‌کند؛ محاسباتی که با نمودارهایی همراه است که روندهای داخلی را نشان می‌دهد و آن‌ را با رقبای منطقه‌ای مقایسه می‌کند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که چگونه بعد از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ هزینه‌های دفاعی ناگهان افزایش یافت و بعد از خروج آمریکا از این توافق در سال ۲۰۱۸ به شدت سقوط کرد. یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد که هر توافق هسته‌ای با واشنگتن احتمالا منجر به افزایش دیگری خواهد شد که مستلزم اتخاذ یک استراتژی جامع‌تر برای مقابله با جاه‌طلبی‌های نظامی ایران از جمله در برنامه هسته‌ای آن است.