سفیر دنیس راس، مشاور و هموند برجسته ویلیام دیویدسون در انستیتو واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک است. او قبل از بازگشت به انستیتو در سال ۲۰۱۱، دو سال در مقام دستیار ویژه پرزیدنت اوباما و مدیر ارشد منطقه مرکزی در شورای امنیت ملی بوده و یک سال هم در مقام مشاور ویژه وزیر خارجه هیلاری رادهام کلینتون خدمت کرده است.
سفیر راس بیش از دوازده سال در شکل دادن به نحوه مداخله ایالات متحده در فرآیند صلح خاورمیانه و مذاکره مستقیم با طرف‌های مناقشه نقش برجسته‌ای ایفا کرده است. او که دیپلماتی حاذق است، از طرف هر دو دولت جورج اچ. دبلیو. بوش و بیل کلینتون نماینده ایالات متحده در فرآیند صلح بوده است. سفیر راس نقش موثری در دستیابی اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها به توافق موقت ۱۹۹۵ داشته و همچنین توافق ۱۹۹۷ حبرون (یا: الخلیل) را با موفقیت میانجیگری کرده، تسهیلگر پیمان صلح ۱۹۹۴ بین اسرائیل و اردن بوده، و در جهت آشتی اسرائیل و سوریه بسیار تلاش کرده است.
سفیر راس که دانشور و دیپلماتی است با دو دهه تجربه در سیاست‌گذاری حوزه‌های خاورمیانه و شوروی، از نزدیک با وزرای خارجه آمریکا جیمز بیکر، وارن کریستوفر، و مادلین آلبرایت کار کرده است. او پیش از خدمت در دولت پرزیدنت کلینتون در مقام هماهنگ‌کننده امور خاورمیانه، در دولت بوش پدر رئیس ستاد سیاست‌گذاری وزارت خارجه بود و، در آن سمت، نقش برجسته‌ای در سیاست ایالات متحده در قبال اتحاد جماهیر شوروی سابق، در وحدت دو آلمان و الحاق آن به ناتو، در مذاکرات کنترل تسلیحات، و در تشکیل ائتلاف در جنگ ۱۹۹۱ خلیج بر عهده داشته است.
در دوران دولت ریگان، او به عنوان رئیس امور خاور نزدیک و جنوب آسیا در شورای امنیت ملی، و به عنوان جانشین مدیر دفتر ارزشیابی ویژه پنتاگون (برای پیش‌بینی تحولات آینده) خدمت کرد. سفیر راس، دریافت‌کننده مدال ریاست‌جمهوری برای خدمات برجسته غیرنظامی فدرال از سوی پرزیدنت کلینتون است و از سوی وزرای خارجه بیکر و آلبرایت نیز بالاترین تقدیرنامه وزارت خارجه را دریافت کرده است.
راس در سال ۱۹۷۰ از دانشگاه یو.سی.ال.ای (UCLA) فارغ‌التحصیل شد و پایان‌نامه دکتری خود را درباره نحوه تصمیم‌گیری در شوروی نوشت، و از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۶ به عنوان مدیر اجرایی برنامه برکلی-استنفورد درباره رفتار بین‌المللی شوروی خدمت کرد. او بالاترین مدال یو.سی.ال.ای را دریافت کرده و به عنوان فارغ‌التحصیل برتر سال انتخاب شده است. دکتراهای افتخاری چندی نیز از دانشگاه برندایس، دانشگاه امهرست، مدرسه الهیات یهودی، و دانشگاه سیراکیوز دریافت کرده است. سفیر راس در سال تحصیلی ۲۰۱۶-۲۰۱۷ به عنوان هموند برجسته انستیتو جکسون در امور بین‌الملل وابسته به دانشگاه ییل برگزیده شد.
سفیر راس، تالیفات زیادی درباره اتحاد جماهیر شوروی سابق، کنترل تسلیحات و خاورمیانه بزرگ منتشر کرده است و فصول بسیاری برای کتاب‌های مجموعه مقالات (آنتولوژی) نوشته است. در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، مقالات او در نشریاتی همچون سیاست جهانی (World Politics)، فصلنامه علوم سیاسی (Political Science Quarterly)، اوربیس (Orbis)، امنیت بین‌المللی (International Security)، بقا (Survival)، و مجله مطالعات استراتژیک (Journal of Strategic Studies) به چاپ می‌رسید. به دنبال ترک مشاغل دولتی در پایان سال ۲۰۱۱، دیدگاه‌های او به صورت مقالات متعددی در نیویورک تایمز، واشنگنن پست، و دیگر روزنامه‌ها و مجلات منتشر شده است. به علاوه، ستون‌های ماهانه‌ای برای روزنامه‌های یو.اس. نیوز اند ورلد ریپورت، نیویورک دیلی نیوز و روزنامه خاورمیانه‌ای الشرق الاوسط می‌نویسد.
