اریک فیلی دستیار تحقیق در برنامه نظامی و امنیتی انستیتو واشنگتن است. او را می توانید در توئیتر با اکانت @EricHFeely دنبال کنید.
گزارشهای تفصیلی
مقامات نظامی برای مقابله با پهپادها دنبال راه حل معجزهآسا نیستند بلکه به دنبال پیشرفتهایی در بهبود سامانههای چندلایه موجود با توانایی عملیاتی مشترک هستند.
پهپادها در یک دهه گذشته تکثیر شدهاند چون توانمندی حمله دقیق و ارزان و موثر را فراهم میکنند، و این منجر به نقطه عطفی شده که در آن آمریکا دیگر نمیتواند روی برتری هوایی کامل حساب کند. آنگونه که کنث مکنزی رییس سابق ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا گفته است: «تا وقتی نتوانیم یک توانمندی شبکهای را برای شناسایی و نابودی [پهپادها] توسعه دهیم و به میدان بفرستیم، برتری با مهاجم خواهد بود.» بنابرین، آمریکا و دیگر کشورها شروع به سرمایهگذاری در سامانههای ضدپهپاد کردهاند تا سامانههای دفاع هوایی قدیمی را که پیشتر کارآمدی خود را در این نقش نشان داده بودند تکمیل و تقویت کنند. جنگها در خاورمیانه، اوکراین و جاهای دیگر نشان میدهد که پیشرفت در تکنولوژی پهپاد مستلزم سازگارسازی متناظر در توانمندیهای ضدپهپاد است تا شکافها را پر کند و هزینههای رهگیری را کاهش دهد.
در این جستار سیاستگذاری، اریک فیلی رویکردهای ضدپهپاد را که در جنگهای اخیر استفاده شده و معنای آنها را برای آینده جنگ به تفصیل و با تصاویر متعدد شرح میدهد. او مینویسد مقامات نظامی در پی راهحل معجزهآسا در این جبهه نیستند، بلکه بیشتر دنبال پیشرفتهایی در سامانههای چندلایه موجود با توانایی عملیاتی مشترک هستند که راهحلهای پرتابهای و اختلال الکترونیک فراهم کند.